భారతీయాంగ్ల సాహిత్యానికి ఒక కొత్త కోణాన్ని , ఆలోచనని , దృక్పధాన్ని కలిగించిన రచయిత్రి అనితా దేశాయి. అనిత దేశాయి పేరు వినగానే ఆమె సుపుత్రిక కిరణ్ దేశాయి గుర్తురావడం సహజం . బూకర్ ప్రైజ్ కి మూడు సార్లు షార్ట్ లిస్ట్ అయినప్పటికీ తల్లిని వరించని పురస్కారం తనయను వరించించింది. అయితే అనిత దేశాయికి చాలా పురస్కారాలు లభించాయి , సాహిత్య అకాడెమీ పురస్కారం, గార్డియన్ పురస్కారం ఇలా ఎన్నో. రూత్ ప్రవర్ జబ్వాల నవలల్లో సామాజిక పరిస్థితుల ప్రభావాన్ని ఎక్కువగా చిత్రీస్తే, కమలా మార్కండేయ పాత్రల సామాజిక, రాజకీయ, ఆర్ధిక , వర్గ వర్ణాల కనుగుణంగా పాత్రాలను చిత్రీకరిస్తే , అనితా నవలలు మనిషి అంతర్మధనాన్ని, అంతరంగ చిత్రాన్ని , లోలోపలి వేదనకి అద్దం పడతాయి. ఈ విధంగా మొట్ట మొదటి సారి ఒక కొత్త కోణాన్ని పాత్రలకు , అభివ్యక్తి ని ఇచ్చినది అనితా దేశాయి.
అనితా దేశాయి జీవిత వివరాలు :.
అనిత ముజుందార్ జూన్ 24 నా 1937 లో ముస్సూరి లో జన్మించారు. ఆమె తల్లి టోని నైమ్ (జర్మన్ దేశీయురాలు ), తండ్రి టి.ఎన్. ముజుందార్ , బెంగాలీ , వ్యాపారస్తుడు. ఇంట్లో జర్మన్ మాటలాడుతూ పెరిగినా , బయట హింది , ఉర్దు , బెంగాలీ భాషల్లో ఆరితేరిన ప్రజ్ఞ సంపాదించుకుంది ఆమె. జర్మన్ తన మాతృ భాష అయినప్పటికి ఆమె జర్మని తన జీవితం లో చాలా కాలం తర్వాత వెళ్లింది . స్కూల్ లో అభ్యసించిన ఇంగ్లిష్ ఆమె సాహిత్య భాష గా ఎంచుకుంది. ఏడేళ్ళ వయసులోనే రాయడం ప్రారంభించి తొమ్మిదేళ్ల వయసులో తన తొలి కధను ప్రచురించగలిగిన బాల సాహితీ వేత్త అనితా .
ఢిల్లీలో క్వీన్ మేరీ హైయార్ సెకండరీ స్కూల్ లో విద్యార్ధి గా చదివింది. బి.ఏ. ఇంగ్లిష్ సాహిత్యం లో మీరాండా హౌస్ , ఢిల్లీ విశ్వవిద్యాలయం నుండి 1957 లో పట్టా పొందింది .
ఆ మరుసటి సంవత్సరమే అశ్విన్ దేశాయి అనే కంప్యూటర్ సాఫ్ట్ వేర్ కంపనీ డైరెక్టర్ ని వివాహం చేసుకుంది . అశ్విన్ దేశాయి “ బిట్వీన్ ఏటేర్నిటీస్: ఐడియాస్, లైఫ్ అండ్ డ కోస్మోస్” అనే పుస్తక రచయిత కూడా. వారికి నలుగురు సంతానం. అందులో ఒకరే కిరణ్ దేశాయి.
ప్రతి వారాంతమూ పిల్లల్ని థల్(ఆలీబాఘ్, దగ్గర), తీసుకు వెళ్ళడం అలవాటు ఆ దంపతులకి. అదే ప్రదేశాన్ని తన నవల “ డ విల్లెజ్ బై ద సీ “ లో ఆమె రాసింది. ఆ నవలకు ఆమెకు “గార్డియన్ చిల్డ్రెంస్ ఫిక్షన్ ప్రైజ్” 1983 లో లభించింది.
దేశాయి తన మొదటి నవల “ క్రై, ద పీకాక్” 1963 లో ప్రచురించింది. “క్లియర్ లైట్ ఆఫ్ డే” (1980) వచ్చిన తన రచన తన జీవితానికి దగ్గరగా , ఎక్కువగా వైయుక్తికమైన జీవితని గురించి , తను పెరిగిన పరిసరాలను గూర్చి ఉంటుందని తానే పేర్కొంది. 1984 లో “ ఇన్ కస్టడీ” అనే నవల ప్రచురించింది. ఈ నవలను ఇస్మాయిల్ మెర్చంట్ సినిమా గా కూడా మలిచారు. ఈ నవల ఒక ఉర్దు కవి తన జీవన పతన దశలో ఉన్నప్పటి పరిస్థితుల విషయాంశం కలిగి ఉంటుంది. ఈ నవల అప్పుడు బూకర్ ప్రైజ్ కి షార్ట్ లిస్ట్ అయింది. 1993 లో మాసచ్యుటేశ్ ఇన్స్టిట్యూట్ ఆఫ్ టెక్నాలజీ లో సృజనాత్మక రచనా విధానాన్ని బోధించే ఉపాధ్యాయురాలిగా ఉద్యోగాన్ని మొదలుపెట్టింది. ఆమె నవల “ద జిగ్ జాగ్ వే “ 20 వ శతాబ్దపు మెక్సికో ప్రదేశంగా రాయబడింది. ఆమె తన ఆఖరి కధా సంపుటి “ద ఆర్టిస్ట్ ఆఫ్ డిసప్పియరెన్స్” 2011 లో ప్రచురించబడింది. 75 వత్సరాల అనితా దేశాయి , తన కుమార్త్ర్ కిరణ్ దేశాయి బూకర్ ప్రైజ్ సాధించిన వైనాన్ని చాలా ఆనందంగా గౌరవంగా భావిస్తుంది.
అనిత దేశాయి సాహిత్యం లో ముఖ్యమైనది “క్రై, ద పీకాక్” 1963 లో ప్రచురించ బడిన ఈ నవలకి ఈ 2013 కి 50 వత్సరాలు పూర్తవుతాయి. ఈ నవల ఆమెకు ఆర్జించిన కీర్తి ప్రతిష్టా ఆమెను ఒక విభిన్న మైన రచయిత్రిగా , విశిష్టంగా నిలబెట్టింది భారతీయాంగ్ల సాహిత్యం లో .
ఇంతగా మనం చెప్పుకుంటున్న ఆమె నవల గురించి కొంచం మాటాడుకుందాం.
“క్రై, ద , పీకాక్” (1963) అనిత దేశాయి మొదటి నవల :
ఈ కధ లో ని నాయిక పాత్ర పేరు మాయ. ఈ కధాంతా ఆమె గౌతమ అనే తన భర్తతోటి వైవాహిక జీవితాన్ని గురించే ఉంటుంది. ముఖ్యంగా ఎక్కువగా గత స్మృతులే ఈ కధానిండా ఉంటాయి. మాయా మనసులోని అంతర్మధనం, ఆమె ఆలోచనా ధోరణి ఇవన్నీ చిత్రీకరిస్తుంది రచయిత్రి. ఇది ఆ రోజుల్లోని చాలా పేరు సంపాదించిన నవల. ఇప్పటికీ అనితా దేశాయి పేరు చెప్పగానే ఈ నవల పేరు వెనువెంటనే గుర్తు రావడమ్ పరిపాటి.
తన లోకి తాను చూసుకోవడం, తన జీవితాన్ని తాను గా అంచనా వేసుకోవడానికి ప్రయత్నించడం , తనలోని సంఘర్షణలని విశ్లేషించుకోవడమే మాయ పాత్రలో కనిపిస్తుంది. కధా ప్రదేశం ఢిల్లీ లోనే అయినప్పటికి , ఎక్కడో కొన్ని చోట్ల తప్ప ఆ విషయాలు కనబడవు. ఇది కేవలం ఒక స్త్రీ అంతర్వేదన కు సంబంధించిన ఇతివృత్తం.
తన భర్త గౌతమ ఒక పేరొందిన లాయర్ , ఎప్పుడూ తీరిక లేకుండా గడిపే వ్యక్తి. కధ మొదలవడం మాయా ఇష్టమైన కుక్క పిల్ల చనిపోవడం తో మొదలౌతుంది. తను పెంచుకున్న కుక్క మరణం మాయా లో ధు:ఖాన్ని , ఒక విధమైన భయాన్ని సృష్టిస్తుంది.
తనకీ భార్యకీ ఉన్న వయసు ఎక్కువ వ్యత్యాసం చేతనో , మరేమో గౌతమ తన భార్యని అంతగా పట్టించుకున్నట్టు ఉండడు. భార్య భర్తల మధ్య ఎక్కువ వయో బేధం ఉండడం వారి దాంపత్యం లో ఒక పెద్ద లోటుగా ఉంటుంది. అది పూడ్చలేని అగాధం లా ఉంటుంది మాయాకి . ఇంటిలోని నిశ్శబ్దం భయంకరంగా అనిపిస్తుంది. దానికి తోడు చనిపోయిన కుక్క పిల్ల జ్ఞాపకాలతో పాటు ఇంకా తన బాల్యం యవ్వనం గతం లోకి వెళ్ళి పోతుంది మాయా .
ఎప్పుడో చిన్నప్పుడు తన ఆయా తో కలిసి ఒక జ్యోతిష్కుని దగ్గరకు వెళ్ళడం ,అతను పెళ్లైన నాలుగేళ్లకు నీకు గానీ , నీ భర్తకు గానీ మృత్యువు తప్పదు అని చెప్పడం , ఇవన్నీ గుర్తొస్తాయి మాయాకి. ఇప్పుడు సరిగ్గా పెళ్ళయి నాలుగేళ్లైంది అంటే ఆ జ్యోతిష్కుడు చెప్పింది నిజమౌతుందా , అయితే ఎవరు మరణించేది ? తానా , గౌతమా? ఇలాంటి ప్రశ్నలన్నీ వేధిస్తుంటాయి.
తన కన్నా బాగా దాదాపు తండ్రి వయసు ఉన్న భర్త తనని పట్టించుకోకపోవడం, ఎక్కువగా తన పని లేదా అధ్యాత్మిక రచనలు భగవద్గీత చదవడం వంటి వాటిలో నిమగ్నమై ఉండటం మాయా ను కలవర పరుస్తుంది. తీవ్రమైన లైంగిక అసంతృప్తికి గూడ గురి చేస్తుంది. ఆ బాధలో తన తండ్రితో గడిపిన జీవితమే బాగా అనిపిస్తుంది. ఒక నాడు గౌతమా అంటాడు నీకు తండ్రి ప్రేమ (ఎలెక్ట్రా కాంప్లెక్స్) అంటే తండ్రితో లైంగికపరమైన ఆలోచనలు కలిగి ఉండటం (ఫ్రాయిడ్ ప్రకారం ) కలిగి ఉన్నావు కనుకనే నీ తండ్రి వయసు వాడిని పెళ్లి చేసుకున్నావు అని. కానీ మాయ ది కేవలం అదొక్కటే సమస్య కాదు , చిన్నప్పుడు విన్న బొల్లి మచ్చల జ్యోతిష్కుడు చెప్పిన చావు గురించి , ఇప్పుడు తన జీవితం గురించి , గౌతమా నిర్లక్ష్యం గురించి , తన గత జీవితపు జ్ఞాపకాల గురించి వీటన్నిటినీ కలగలిపి ఆమె హృదయాన్ని అతలాకుతలం చేసి హిస్టీరికల్ గా మారుస్తాయి.
నెమళ్లు ప్రేమించుకునే ముందు ఒకనికొకటి చంపుకుంటాయట, ఒంటి బాధ భరించలేక చచ్చిపోతాయట , ఇలాంటి భ్రమలూ బాధలూ అన్నీ ఆమె మనసు ఆవరించి , వంటి మీద తేళ్లూ, జెర్రులూ, బల్లులూ, పాకుతున్నట్టు అసలు నిద్ర పోవడమే పాపమైనట్టు బాధ పడుతుంది. తన అత్తగారు , ఆడపడుచు వచ్చినప్పుడు వారితో కాస్త సమయం హాయిగా గడుస్తుంది మాయాకి . మళ్ళీ వాళ్ళు వెళ్ళగానే ఒంటరి తనం . ఇది ఆ నాటి చదువుకున్న , నగరం లో కాపురానికెళ్లిన స్త్రీ మానసిక ఒంటరితనానికి ప్రతీకగా చూపిస్తుంది అనిత. పుట్టింటి అలవాటైన వాతావరణాన్ని కోల్పోయి ఎక్కడో భర్త ఇంటిలో ఒక అనామకురాలిగా ఎవరూ పట్టించుకోని జీవితం గడపటం మాయా ధు:ఖమంతా . దీనికి తోడు తన భయాలను కూడా కలుపుకుని బాధ పడుతుంది.
పెళ్ళైన నాలుగేళ్ళకి తనో లేక భార్తో చనిపోతారు అన్నాడు కదా ఆ బొల్లి మచ్చల జ్యోతిష్కుడు , అయితే ఆ చచ్చిపోయేది తానే ఎందుకు కావాలి , తనాకింకా బతకాలని ఆశ ఉంది , జీవన కాంక్ష ఉంది , గౌతమా కి అదేమీ లేదు , ఎప్పుడూ అధ్యాత్మికంగా ఉంటాడు. మరి ఆ చావు తనకే వస్తే అన్న ఆలోచన ఆమె మెదడుని దొలిచేస్తుంది . మళ్ళీ అలా ఆలోచించినందుకు గిల్టీ గా అనిపిస్తుంది. ఇలాంటి సందర్భం లో ఒక రోజు గాలి ఇసుక తుఫాను రేగి మధ్యాహ్నం సాయంకాలానికి చల్లా బడుతుంది . ఇదేమీ గమనించని గౌతమా తన పనిలో నిమగ్నమై ఉంటాడు . డాబా మీదకి వెళ్ళి చల్లా గాలి పీల్చుకుందామని అతన్ని తీసుకెళుతుంది మాయా . అక్కడ తనకి చంద్రుడు కనబడకుండా అడ్డుగా ఉన్నాడని డాబా అంచున నిలబడిన గౌతమ ని కిందికి తనకి తెలియకుండానే తోసేస్తుంది. ఇది ఈమె మానసిక ప్రవృత్తికి పరాకాష్ట.
మూడు రోజుల తర్వాత ఆమె అత్తగారు ఆడపడుచు ఆమెను పుట్టింట్లో లక్నో లో దిగా బెడతారు. ఖచ్చితంగా ఇక ఆమెను మానసిక చికిత్సాలయం లో చేర్చాలన్న నిర్ణయం జరుగుతుంది.
అయితే ఇక్కడ ఒక విషయం ఏమిటంటే మాయా పాత్ర ద్వారా గానీ ఈ నవల ద్వారా గానీ అనిత చెప్పదలచుకున్నదేమిటి? ఒంటరితనం , నగరీకరణ , పరాయీకరణ లో బాధ పడే ఒక స్త్రీ మానసిక స్థితిని వివరించడమే అనిపిస్తుంది. స్త్రీ కి కూడా మెదడు ఉంటుంది , దానికి జ్ఞానం కావాలి , శరీరం ఉంటుంది దానికి వ్యాయామం కావాలి , లైంగికత ఉంటుంది అని స్త్రీని కూడా గౌరవించమని చలం పెట్టిన ఘోష అంతా ఈ నవలలో మాయా పాత్రలో కనిపిస్తుంది. అవేవీ దొరకని స్త్రీ ఎమౌతుందన్నది కనిపిస్తుంది. ఇది భారతీయాంగ్ల సాహిత్యం లో మొట్ట మొదటి మనోవైజ్ఞానిక నవల గా పేర్కొనబడింది.
ఈ నవల మీద జరిగిన ఎన్నో పరిశీలనలు , విశ్లేషణలు చదివిన మీదట అర్ధమయ్యేదేమిటంటే , కేవలం , తిండి , బట్ట , నగలు , హోదా ఇవి మాత్రమే కాదు స్త్రీ కోరుకునేది . తనని మనిషి గా ప్రేమించే భర్త , అతని సాహచర్యం. అవి లేని ఒంటరి తనం లో మానసికంగా స్త్రీ పైగా కాస్త బలహీన మనస్కురాలైన స్త్రీ , పైగా పెళ్ళయి నాలుగేళ్లైనా బిడ్డలు కూడా లేని స్త్రీ మనో చిత్రణ ఈ నవల. చలం మైదానం లా ,భారత సాహిత్యం లో అత్యంత చర్చించబడిన నవల ఇది.
అనితా దేశాయిని మన తెలుగు రచయిత్రి తెన్నేటి హేమలత తో పోల్చవచ్చు . స్త్రీ అంతరంగ చిత్రణ ఆ నాడే చేసిన లత సాహిత్యం లోని అంశాలెన్నో మనకు అనిత లో కూడా కనిపిస్తాయి. “ ప్రేమ రాహిత్యం లో స్త్రీ” లత నవల ఇదే ఇతివృత్తం తో ఉంటుంది. లత కేవలం తెలుగు సాహిత్యానికి పరిమితమవ్వ బట్టీ ఆమెకు అనిత కు వచ్చినంత అంతర్జాతీయ కీర్తి లభించలేదు.
అనితా దేశాయి సాహిత్య ఇతివృత్తలన్నీ ఇలా అంతర్లోక, బహిర్ లోక మానసిక యుద్ధాలే. "వోయిసెస్ ఆఫ్ ద సిటీ" నవల లో కూడా ఇదే మనిషి మానసిక ప్రవృత్తి , తాను ఎలా సంయమనం సాధించుకోగలుగుతాడు అనే విషయం పైనే ఆధార పడి ఉంటుంది .
ఆమెకు సాహిత్య అకాడెమీ అవార్డ్ తెచ్చిన “ ద ఫైర్ ఆన్ ద మౌంటెన్” దీనిని “ కొండమీది మంట” అనే పేరుతో సాహిత్య అకాడెమీ వారు తెలుగు లో కి అనువదించి ప్రచురించారు.
వైస్ చాంసెలర్ అయిన తన భర్త పోయిన తర్వాత నందా కౌల్ , తన శేష జీవితాన్ని ఒంటరిగా , మౌనంగా కొండలలో గడపాలని కౌశలి అనే హిల్ స్టేషన్ లో వెళ్ళి ఉంటుంది. కానీ ఒక నాడు అనుకోకుండా ఈమె ఏకాంతాన్ని భగ్నం చేస్తూ రాకా , ఆమె జీవితం లోకి వస్తుంది. ఎందానక వాననక తిరిగే రాకా లో నందా తనని , తన బాల్యాన్ని చూసుకుంటుంది. ఏమీ అడగని రాకా , ఎప్పుడూ కొండలూ గుట్టలమ్మట తిరగడం. తన ఏకాంతాన్ని భగ్నం చేయకుండా ఉండటం . ఇవన్నీ నందా ని రాకా వైపు ఆకర్షిస్తాయి . ఇలా సాగుతుండగా నందా స్నేహితురాలు ఇలా దాస్ అనే సామాజిక కార్యకర్త వారి జీవితల్లోకి వస్తుంది. ఆమె చా లా హడావిడి మనిషి కావడం నందా కి రాకాకి ఇద్దరికీ నచ్చదు . అనుకోని కొన్ని పరిస్థితుల వలన ఇలా దాస్ అనే స్త్రీ దారుణంగా రేప్ చేయబడి మరణించడం , అదే సమయానికి రాకా వచ్చి " నానీ కొండంతా మంట చూడు " అని చెప్పడం తో విషాదాంతంగా ముగుస్తుంది ఈ కధ. ముందుగా తన ఏకాంతాన్ని భగ్న పరిచేది గా భావించినా రాకా ప్రవర్తన నందా లో మార్పు తీసుకొస్తుంది. ఈ నవలలో అనితా దేశాయి చాలా విషయాలను సమర్ధవంతంగా పొందుపరుస్తుంది. ఇద్దరు పెద్ద వారైన, స్త్రీలు ఒకరు నందా , రెండు ఇలా దాస్, చిన్న పిల్ల రాకా ముఖ్య పాత్రలైనా ఇందులో , ఏకాంతం కోరుకోవడం, మానవ సంబంధాలు , మనుషుల్ని అంచనా వెయ్యడం (ఎందుకంటే ముందు రాకా రావడం అస్సలు ఇష్టం ఉండదు నందా కి) ఇలా ఎన్నో సున్నిత మైన భావాలు , తన వంట మనిశిమ్ రాము రాకా తో చక్కగా కలిసి పోవడం తాను కలవలేక పోవడం నందా లో ఈర్ష్య ని కూడా కలిగిస్తాయి. ఇలా మానవ సహజ భావాలు ఉద్వేగాలు ఉద్విగ్నతలు అన్నిటినీ ఈ నవల లో మనకి అందిస్తుంది అనితా. మొదటి నుండి చివరి పేజీ వరకు ఆగా కుండా చదివించే గుణం అందులో మమేకం అయి పోయే లక్షణం కలిగి ఉంటాయి అనితా కధా కధనాలు.
1980 లో ఆమె కు పేరు ప్రఖ్యాతి బాగా తెచ్చ్చిపెట్టిన నవల " ద క్లియర్ లైట్ ఆఫ్ ద డే ". ఇందులో అనితా వ్యక్తిగత జీవితానికి సంబంధించిన ఎన్నో విషయాలు మనకి ద్యోతకమౌతాయి . పాత ఢిల్లీ లో ఒక మధ్య తరగతి కుటుంబం , దేశ విభజన సమయం ఈ కధ కి నేపధ్యం. ఇందులో ప్రధాన పాత్ర బిమ్(బిమలా), ఆమె తన మానసిక వికలాంగుడైన సోదరుడు, బాబా తో నివసిస్తూ ఉంటుంది. ఆమె అక్క తార , అన్నయ్య వారి స్వార్ధానికి వారు తమ జీవితాలు , కుటుంబాలు చూసుకుంటూ ఈ బాబా బాధ్యతనంతా బిమాలా పైన పడవేసి వెళ్ళి పోతారు . ఆ కష్ట నష్టాలనీ బిమలా ఒక్కర్తీ ఎలా ఈదుకొస్తుందన్నది నవల ఇతివృత్తం. ఇది అనితా జీవితానికి చాలా దగ్గర గా ఉందని తానే ఒక సారి చెప్పుకుంది. ఇది ఒక ఆ పాత జ్ఞాపకాల దొంతర అంటుంది ఈ కధ గురించి అనితా.
ఆమె మరొక ముఖ్యమైన నవల " వేర్ షల్ వే గో దిస్ సమ్మర్?" , " గేమ్స్ ఎట్ ట్విలైట్", " వీల్లేజ్ బై ద సీ" , ఇంకా కధలు, మరెన్నో , బుక్కర్ ప్రైజ్ కి నామినేట్ అయిన "ఫాస్టింగ్, ఫీస్టింగ్" ఆమెకు మంచి పేరు తెచ్చి పెట్టిన నవలలు.
ఎన్నో ముఖ్య సాహిత్య సంస్థల్లో ప్రముఖ పాత్ర వహించే అనితా , ద రాయల్ సొసైటీ ఆఫ్ లిటరేచర్ , లండన్ , అమెరికన్ అకాడెమీ ఆఫ్ ఆర్ట్స్ అండ్ లెటర్స్ లో చాలా ముఖ్యురాలు .
అనితా దేశాయి నవలల్లో నాకు అర్ధమైనంత వరకు స్త్రీ మనో వేదన , అంతరంగ చిత్రణ ఎక్కువగా కనిపిస్తాయి. అనితా పైన వర్జీనియా వూల్ఫ్ , లారెన్స్, ఫ్రాయిడ్ , ఇలా కొందరి ప్రభావం బాగా ఉందన్నది వాస్తవం.
1963 లో క్రై ద పీకాక్ కన్నా ముందే మనకి ఇక్కడ , మనిషి అంతరంగ వేదన గురించి బుచ్చిబాబు , లతా వంటి వారు రాసినా ఆమె ఆంగ్లం లో రాయడం వలన ఆనాటికి ఈనాటికీ మనోవైజ్ఞానిక నవలల్లో భారతీయ సాహిత్యం లో ప్రధమంగా నిలిచింది ఆమె నవల.
చదివించే ఇతి వృత్తాలు , కదలనివ్వని , పుస్తకం పట్టుకుంటే వదలనివ్వని పట్టు బిగువు ఉన్న శైలి అనితా దేశాయి నవలల్లో కనిపిస్తుంది. ఏడేళ్ళ వయసుకే తన తొలి కధను రాశి తొమ్మిదేళ్లకే అచ్చు వేసిన బాల మేధావి అనితా. ఆమె సాహిత్యానికి నేటికీ కేవలం భారత దేశం లోనే కాక అంతర్జాతీయంగా ఎంతో గుర్తింపు ఉంది అనడం లో అతిశయోక్తి లేదు.
ఏడున్నర పదుల వయసులో ఇంకా సృజనాత్మకంగా రచనలు ఎలా చెయ్యాలో పాఠాలు చెప్పగలిగే అనితా దేశాయి మన భారత దేశానికి గర్వకారణమైన మరో మహిళా రత్నం.
ఎన్నో ఎవార్డులూ రివార్డులూ గెలుచుకున్న ఆరు పదుల పైన నే ఉన్న సాహిత్య ప్రస్థానం ఆమెది . ఆమెను గూర్చి కొన్ని మాటలు చెప్పుకోవడానికి అవకాశం దొరికినందుకు సంతోషిస్తూ ఆమెకు శుభాభినందనలు తెలుపుతూ ముగిస్తున్నాను.
.............................................................................................................జగద్ధాత్రి
జులై 2013 విశాలాక్షి లో నా ఫీచర్
No comments:
Post a Comment