ఎక్కడో అంతరాంత రాళం లో
ఘనీభవించిన ఓ మంచినీటి ముత్యం
సుడిగుండంలో పొర్లుతున్న
అతలాకుతలమైన హృది నదిని
నిశ్చలమైన ఓ దోసిలి పట్టి
కదలనివ్వని నిశ్చింత
ఎప్పుడో జార విడుచుకున్న
తియ్యని అవకాశం
కమ్మని మేఘాలలా
మళ్ళీ కమ్ముకుని
మదినావరించి ......
మైమరపించిన అనుభూతి
అతని ఒక్క మాట కోసం
వేయి జన్మలు ఎదురు చూడాలన్న
ఆవేశపు ఆకాంక్ష
ఒక్క నిమిషం మాత్రమే నీకోసం
అన్నా.....మరొక్క క్షణమైతే బాగుండుననే
దురాశ...............
ఎప్పుడో ఏనాడో
చవి చూసిన తరి తీపి దనం
రుచి మరవని మధుర స్మృతి
అతని మాట .....
అతని మందలింపూ
ఇంపుగానే స్వీకరించే
చిన్ని మనసు ........
అతనికి తెలిస్తే ఎంత బాగుండునో
అని ఆశ పడే అత్యాశ ....
..............................
No comments:
Post a Comment