Friday, November 30, 2012
Monday, November 19, 2012
మారని ఆమె, సముద్రం, నేను
అతని గొంతులో ధ్వనించిన కోపానికి బిత్తర పోయింది ఆమె.
" ఎప్పుడూ ప్రేమ ప్రేమ అని ఎందుకు వెంట బడతావ్ అసలు మనసే లేదు అంటుంటే ప్రేమట ప్రేమ ..." అంత అసహనం ఎప్పుడూ చూడలేదు అతనిలో.
" పలకవు ఉలకవు ఏయ్ నిన్నే !.." ఒక్కసారి అతని వైపు తలెత్తి చూసి మళ్ళీ ఇసికను చేతులతో సవరిస్తూంది ఆమె.
" ఎమన్నా అన్నామా మౌనం అమ్మగారికి ... ఓయ్ ..." ఆమెని కుదిపాడు
తలెత్తి చుసిన ఆమె కళ్ళల్లో నిండుగా నీళ్ళు ఒలక బోయే మేఘాల్లా . ఒక్క క్షణం చలించినా వెంటనే సర్దుకున్నాడు.
" వద్దు ...ఈ కన్నీళ్ళతో ఎవరినే కట్టి పడేయ్యాలేవు ..." విసుగ్గా అన్నాడు
" నేనెప్పుడైనా అలా కట్టి పడేసే ప్రయత్నం చేసానా ?" నెమ్మదిగా ప్రశ్నించింది.
వెంటనే మాటలు రాలేదతనికి ... నిజమే ఎప్పుడూ తను బాధ పడుతుంది తప్ప ఏ విషయం లోనూ ఏదీ అడగదు.
" ఏమో నా వరకు నేనేమీ నిన్ను ప్రేమిస్తున్నానని చెప్పలేదు ప్రేమించలేను కూడా ... " నిష్కర్షగా అన్నాడు.
మళ్ళీ తనే " అసలీ ప్రేమ అనే దాన్ని నమ్మని వాళ్ళలో మొదటి వాడిని నేనే "
" ఇవన్నీ ఇప్పుడెందుకు మాటాడు తున్నావో తెలుసుకోవచ్చా...?" నిమ్మళంగా అడిగింది
కాసేపు మౌనం .... " ఏమో చెప్పాలనిపించింది అంతే "
" నేనేమన్నా అడిగానా ?"
" లేదులే ...కానీ , నాకే ఎందుకో నువ్వు పదేపదే ప్రేమ అనడం నచ్చలేదు "
" సరే ఇంకెప్పుడూ అనను ఓకే నా ..." వెంటనే ఒప్పేసుకుంది. ఇక ఏమనాలో తోచలేదు అతనికి.
" ఎందుకు తాత్వికా ! ఈ రోజు నా ప్రేమ ని తిడుతున్నావు ..." పకాపక నవ్వింది
" నేనేమీ ఎవరినీ నిర్బంధించలేదు గా ప్రేమ అంటూ... ఆయినా ప్రేమ బంధం అంటారు కానీ నా దృష్టిలో ప్రేమ బంధ విముక్తి "
" చాల్లే ఆపు తల్లీ నీ సిద్ధాంతాలు ..."
" అదే పొరబాటు ఏ సిద్ధాంతం లేనిదే ప్రేమ "
" నాకు ఈ దేహం పై తప్ప దేని మీద నమ్మకం లేదు ..."
" దేహం లోని ఒక అంగమే మెదడు , హృదయం కాదా ... మరి అందులోంచి జనిన్చేదే గా ప్రేమ ?"
" ఆపు రాక్షసీ ! ఎక్కడో దేన్నో తీసుకొచ్చి దీనికి ముడి పెడతావు "
" సరే మళ్ళీ ఎప్పుడూ మాటాడను లే ..." నిశ్సబ్దంగా తల వంచుకుంది . ఆమె పయ్యెద పై కన్నీళ్లు పారిజాతాల్లా జలజలా రాలడం చూసాడతను
దగ్గరకి తీసుకుందామని చాచిన చేతులు ఎందుకో ఆగి పోయాయి.
ఎలా చెప్పాలి ఈమెకి అనిపించింది ఒక్క క్షణం . ఆమె నమ్మకం ఎలా కాదనాలి. ఎవరు ఏ ద్రోహం చేసినా కూడా ప్రేమతోనే జయించాలి తప్ప ద్వేషం గా మర్చుకోకుడదని వాదించే ఈ ప్రేమ మూర్ఖురాలికి ఎలా చెప్తే బోధ పడుతుంది ? ఎందుకో ఒక్కసారిగా కోపం జాలి విసుగు కలిగాయతనికి.
తనం కోసమంటూ ఏమీ మిగుల్చుకోదు , భవిష్యత్తు ఆలోచించదు ... ప్రేమించే మనుషుల కోసం ఏదైనా చేసేస్తుంది. ఇలాంటి మనుషులు కూడా ఉంటారా అనిపించెంత వెర్రిది.
అందుకే తల్లి , భర్త , అత్త మామలూ అందరూ మోసం చేసారు , విచిత్రం ఏమిటంటే తెలిసినా ఎవరి పట్లా ద్వేషం పెంచుకోదు. కానీ ఎలా బతుకుతుంది అర్ధం కావడం లేదు.
ఒక్కసారిగా జాలి ( ప్రేమ అనకూడదు లెండి) ఆమె ని దగ్గరగా హత్తుకున్నాడు.
" సర్లే పద వెళ్దాం , నీకు చెప్పినా అదిగో ఆ సముద్రానికి చెప్పినా మీ ఘోష మీదే ...పద పిచ్చీ !" అనునయంగా ఆమె భుజాల చుట్టూ చేతులు వేసి నడిపించాడు మౌనంగా నడిచింది అతనితో.
..............................
Subscribe to:
Posts (Atom)