అనగనగనగా ఒక కుర్చీ
ఒక కుర్చీ కాదు ఒకే ఒక్క కుర్చీ
ఒకే ఒక్క టేబుల్ ముందు ఒకే ఒక్క కుర్చీ
అంది కదా ఓ రోజు టేబుల్
"ఎందుకని ఎప్పుడూ ఒకే కుర్చీ
మరెన్నిటికో కాకున్నా మరో మూడిం
జాగా ఉంది కదా ? "
నవ్వింది కుర్చీ పకపకా
" ఎందుకోయ్ ఇలా అడుగుతున్నావ్ ఇవాళా ?" అంది
" ఎన్నాళ్ళీ ఏకాకి బతుకని ?" నీళ్ళు నమిలింది టేబుల్
" ఏకాకి అని ఎవరన్నారు ? ఇది నా ఇష్ట సామ్రాజ్యం
నాకుగా నేనే నిర్మించుకున్నా , ఆనందంగా నే ఉన్నాగా?"
" ఔను గానీ నాకు తెలీకడుగుతా,
మళ్ళీ పకాలున నవ్వింది కుర్చీ
" ఎందుకూ ఒంటరితనం? "
అని నవ్వుతూ మళ్ళీ తనే చెప్పిం
" అయ్యో పిచ్చి మొద్దూ! దీన్ని
స్వయంగా కావాలని ఏర్పరుచుకున్న ఆనందపు ఏకాంతం "
" ఎందుకెంచుకున్నావీ ఏకాంతాన్ని ?" ఆరాగా అడిగింది బల్ల
" నేను నేను గా బతకాలని , నా భావాలని బతికించుకోవాలని"
జవాబు చెప్పింది పెంకి కుర్చీ
" ఆ పాటి జాగా కనీసం మరో కుర్చీ
హితవు చెప్పబోయింది బల్ల
" లేదు నా రాత బల్లకి , నా మేత బల్లకి ఉండాల్సినది
ఒకే ఒక్క కుర్చీ అది చాలు నాకు
అందుకే ఈ ఏకాంతంతో సావాసం ,ఎన్నెన్నో చెయ్యగలిగిన సాహసం
అన్నిటికీ స్ఫూర్తి నాకు నేనే "
..............................
No comments:
Post a Comment