కలయిక ....

దేహాన్ని అర్పించడమంటే
మనసిచ్చినంత సులువుకాదు
మనసు ముడి విప్పినంత తేలికగా
రవికె ముడిని విప్పలేము
దిశ మొలతో నగ్నంగా
అణువణువునా అవతలి వారి
చూపు పాకుతూ స్పృశిస్తోంటే
నిస్సిగ్గుగా తల వాల్చ కుండా
నిలబడడానికి
ధైర్యం కావాలి
తరువూ లతల్లాగా
ఇరు తనువులు
అల్లుకు పోవాలంటే
భయాలూ, బంధాలూ
లేక లయించి పోవాలంటే
ఇరువురిలో సాంద్రత
నిండుగా పొంగిపొరలే
వాగులా ....
తాధాత్మ్యంతో....
మొగ్గలై .....పూచి
మొలకలై ......నిటారుగా
నిలిచిన .....తన్మయత్వంలో
ఒకింత నిజాయితీ ఉండాలి
మనో దేహత్మల
సాక్షిగా
కలయిక జరగాలంటే
అనుభూతించే ఆత్మ స్థైర్యం కావాలి
ఇసుమంత నమ్మకం కలగాలి
మరీ ముఖ్యంగా
క్రతువు కన్న
అనుభూతిని మిగుల్చు కోవాలి....
అప్పుడు ఆ క్షణాన
జరిగే మైధునంలో
పొందే మేధో భావ ప్రాప్తి
అనిర్వచనీయమైనది ....
ఆ నిర్వికల్ప సమాధి లో
రస సిద్ధి పొందిన .. .దేహాలు
దేవళాలు  కాక ......ఏమౌతాయి ???

.......................................................ప్రేమతో...జగతి 3.32pm Thursday vijaya dasami 6/10/2011