ఆంగ్ల మూలం : ఆల్ఫ్రెడ్ లార్డ్ టెన్నిసన్
తెలుగు సేత : జగద్ధాత్రి
అన్నీ మరణించాల్సిందే
స్పష్టంగా నీలి నది సాగుతూ మొగుతోంది
నా కంటి కింద ;
వెచ్చగా , వెడల్పుగా దక్షిణ గాలులు వీస్తున్నాయి
అటు ఆకాశం లో
తెల్లని మబ్బులు ఒక దాని తర్వాత ఒకటి వరుసగా కదులుతున్నాయి ;
ఈ మే మాసపు ఉదయాన ప్రతి హృదయం ఆనందం తో స్పందిస్తోంది
పూర్తిగా ఆనందంతో ;
అయినా అన్నీ మరణించక తప్పదు.
సాగే వాగు ఆగిపోతుంది ;
తేలే మబ్బులు నిలిచిపోతాయి ;
హృదయ స్పందన ఆగిపోతుంది ;
ఎందుకంటే అన్నీ మరణించాల్సిందే ;
అన్నీ మరణించాలి
రాదిక వసంతం మరి రానే రాదు .
ఓ , అహమా !
మృత్యువు ద్వారం వద్ద వేచి ఉంది సుమా
చూడండి! మన మిత్రులందరూ పిలుస్తున్నారు
తాగి ఆనందంతో చిందులేసేందుకు .
మనల్ని పిలిచారు --- మనం వెళ్ళాలి తప్పక .
దిగువగా , బాగా కిందన
చీకటిలో మనం వాలాలి .
సంతోషపు కేరింతలన్నీ ఆగిపోయాయి
పికము కల కూజితం
ఇక వినబడనే బడదు ,
గాలీ కొండా కూడా నిశ్శబ్దమే ఇక.
ఓ ధు:ఖమా !
ఆలకించు ! మృత్యువు పిలుస్తోంది
నీతో మాటాడుతుంటే
నా దవడ జారిపోతోంది ,
ఎర్రని బుగ్గ పాలిపోతోంది
బలమైన ఎముకలు పడి పోతున్నాయి
వెచ్చని నెత్తురుతో మంచు కలసి పోతోంది
కను పాపలు నిలిచిపోతున్నాయి
తొమ్మిది సార్లు మోగుతోంది సాగే మృత్యు ఘంటిక ;
ఆనంద మనస్కులారా , ఇక వీడ్కోలంటూ .
పురాతన ధాత్రి
ఒకనాడు జన్మించింది
అందరికీ తెలిసినట్టుగానే ,
చాలా కాలం క్రితం
ఈ పురాతన ధరణి మరణించాల్సిందే .
కనుక వేడి గాలులను రేగనివ్వండి ,
నీలి కెరటాలను తీరం తాకనివ్వండి ;
ఎందుకంటే ప్రతి ఇరు సంధ్యలూ
ఇక నీవు చూడలేవు
శాశ్వతంగా.
అన్నీ జన్మించినవే
ఏవీ తిరిగి రావు మరల
ఎందుకంటే జన్మించినవన్నీతప్పక మరణించాల్సిందే
No comments:
Post a Comment